معرفی سگ های پامرانین | سگ های عروسکی و زیبا

سگ پامرانین جزو دسته سگ‌ های xsmall می‌باشد. این سگ‌های کیوت و جذاب با ظاهر زیبا و دلفریبی که دارند، انتخاب اکثر افراد به عنوان حیوان خانگی هستند. سگ‌ های پامرانین یکی از محبوب‌ترین سگ‌ های نژاد عروسکی در دنیا هستند.

ویژگی ظاهری سگ‌های پامرانین

این سگ‌ها از آنجایی که جزو دسته سگ های xsmall هستند، ظاهری بسیار کوچک دارند و قدشان بین 15 تا 18 سانتی متر است و وزنی بین 1 تا 3 کیلوگرم دارند.

این نژاد به 12 رنگ دیده می‌شود که بیشترین رنگ‌های آن نارنجی و قرمز است. بیشترین رشد قدی سگ های پامرانین از تولد تا 6 ماهگی است و بعد از آن رشدی ندارند و یا رشد بسیار کمی دارند. بعد از 9 ماهگی به طور کامل رشد قدی این سگ‌ها متوقف می‌شود.

این نژاد دارای ۱۲ رنگ مختلف است که البته بیشتر آن‌ها به رنگ نارنجی و قرمز هستند. این نژاد بسیار باهوش است و امکان آموزش آن‌ها وجود دارد. شما به راحتی می‌توانید از این نژاد در آپارتمان نگهداری کنید.

یکی از بارزترین ویژگی‌ های سگ های پامرانین، پوشش دوتایی زیبای آن‌هاست. پوشش بیرونی آن‌ها بلند، صاف و کرکی است، در حالی که پوشش زیرین آن‌ها نرم و متراکم است. پامرانین‌ها چشمانی تیره و بادامی شکا دارند که از هوش و کنجکاوی برق می‌زند و دمی پرپشت و زیبا دارند. بینی سگ های پامرانین می‌تواند تیره‌تر یا همرنگ پوشش بدنی آن‌ها باشد.

نکات مورد نیاز برای صاحبان سگ ‌های پامرانین

• پامرانین‌ها اغلب به غریبه‌ها مشکوک هستند و می‌توانند زیاد پارس کنند. پس گول ظاهر گوگولی و نازشون رو زیاد نخورید.
• آموزش خانگی سگ های پامرانین ممکن است دشوار باشد. صبور باشید و برای یادگیری بهتر سگتان، بهتر است روش‌های مختلفی را امتحان کنید.
• گرما و رطوبت زیاد می تواند باعث گرما زدگی سگ شما شود. هنگامی که پامرانین در خارج از منزل است، به دقت مراقب او باشید و او را مرتبا از لحاظ علائم گرمازدگی چک کنید و در صورت مشاهده او را به داخل منزل هدایت کنید. سگ های پامرانین، سگ خانگی هستند و نباید در فضای باز نگهداری شوند.
• با اینکه پامرانین‌ها روحیه‌ای دوستانه دارند و به راحتی با کودکان دوست می‌شوند، اما به دلیل جثه کوچکشان گزینه مناسبی برای کودکان کوچک و یا بسیار فعال نیستند. هرگز اجازه ندهید بچه های کوچک و سگ پامرانین شما بدون نظارت بازی کنند.
• از آن جایی که سگ های پامرانین بسیار کوچک هستند، جغدها، عقاب‌ها، شاهین‌ها، کایوت‌ها و سایر حیوانات وحشی می‌توانند آن‌ها را به عنوان طعمه شکار کنند. هرگز آن‌ها را بدون مراقبت در بیرون رها نکنید و مراقب پرندگان شکارچی باشید. اگرپرنده‌ای در نزدیکی سگ پامرانین خود دیدید، او را تنها نگذارید و یا او را به داخل منزل هدایت کنید.
• از آنجایی که آن‌ها کوچک و جذاب هستند، پامرانین‌ها هدفی ایده آل برای سگ های شکارچی هستند، دلیل دیگری است که شما نباید آن‌ها را بیرون از خانه رها کنید، حتی در یک حیاط حصار دار.
• اگرچه پامرانین‌ها سگ های کوچکی هستند، اما به نظر می‌رسد خودشان متوجه این موضوع نیستند و می توانند نگرش یک “سگ بزرگ” را داشته باشند. اگر آن‌ها تصمیم بگیرند که سگ بزرگتری را تعقیب کنند به خاطر اینکه فکر می‌کنند در حال تجاوز به قلمرو آن‌هاست یا اگر از یک مکان بلند بپرند، این اتفاقات می‌توانند بسیار خطرناک باشند. این به شما بستگی دارد که مطمئن شوید سگ کوچک شما به دلیل عدم درک محدودیت‌های خود، به خودش آسیبی نمی‌رساند.
• وقتی پامرانین شما پیر می‌شود، ممکن است در پوشش زیبایش لکه‌های طاس ایجاد شود.
• نکته مهمی که در مورد سگ‌های پامرانین وجود دارد، این است که با وجود جثه کوچک، این سگ‌ها خوی وحشی دارند. به همین علت ممکن است به سگ‌های دیگر که از خودشان بزرگتر یا انسان‌ها حمله کنند. بنابراین بهتر است مطمئن شوید که به خوبی نحوه ارتباط با دیگران را قبل از اینکه به بلوغ برسند بهشان آموزش داده شده است. این نژاد در ۱۴ ماهگی به بلوغ کامل می‌رسد.

ویژگی شخصیتی سگ های پامرانین

پامرانین‌ها علیرغم جثه کوچکشان، دارای شخصیت بزرگی هستند که بر جذابیت آن‌ها می‌افزاید. آن‌ها اغلب به عنوان سگ هایی نترس، پر جنب و جوش، و پر از شوخ توصیف می‌شوند. این سگ های کوچک کنجکاوی طبیعی در مورد جهان دارند و همیشه مشتاق کشف و تعامل با محیط اطراف خود هستند. حالت هوشیار، چشمان درخشان و گوش ‌های تیزشان ظاهری دوست ‌داشتنی و کنجکاو به آن‌ها می‌دهد.

سگ های پامرانین بسیار برونگرا، باهوش و سرزنده هستند. این سگ‌ها عاشق ملاقات با افراد جدید هستند و با حیوانات دیگر به خوبی کنار می‌آیند، اگرچه گاهی اوقات فکر می‌کنند که خیلی بزرگتر از سایر سگ‌ها هستند.

برای دیدن اطلاعات بیشتر، به صفحه اصلی وب سایت لوکس پت مراجعه کنید.

پامرانین‌ها هوشیار و کنجکاو هستند و همین ویژگی‌ها باعث شده اند که سگ‌ های نگهبان بسیار خوبی باشند و به هر چیز غیرعادی پارس کنند. با این حال، لازم است که به آن‌ها بیاموزید که پارس کردن را بتوانند با دستور متوقف کنند، در غیر این صورت ممکن است تمام روز ادامه دهند.

اگر در بچگی توله سگ‌ها می‌خواهید سگ پامرانین خود را انتخاب کندی، توله سگی را انتخاب کنید که اجتماعی باشد و بتواند به خوبی با شما ارتباط بگیرد.

نکات مراقبتی سگ های پامرانین

پوشش سگ های پامرانین بسیار پر پشت است و نیاز به نظافت منظم دارد تا سالم و عاری از گره خوردن باشد. برای جلوگیری از گره خوردن موها و زدودن موهای جدا شده، چند بار در هفته برس زدن پوشش آن‌ها ضروری است. این کار در فصل هایی که سگ دچار ریزش مو است، اهمیت ویژه‌ای دارد.

بیماری های سگ پامرانین

سگ های پامرانین به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها هستند. مواردی که در ادامه ذکر می‌شود، مواردی هستند که شما به عنوان صاحب یک سگ پامرانین باید از آن‌ها اطلاع داشته باشید.

• اولین مورد این است که سعی کنید از مراکز دارای مجوز پرورش و نگهداری سگ، سگ خودتون رو بخرید. با این کار مطمئن می‌شوید که تا حد ممکن، سگ انتخابی شما در محیطی سالم رشد پیدا کرده.
• آلرژی: برخی از پامرانین‌ها ممکن است از انواع آلرژی رنج ببرند، از حساسیت تماسی گرفته تا آلرژی غذایی. اگر پامرانین شما پنجه‌های خود را بیش از حد می‌لیسد و یا صورت خود را زیاد می‌مالد، مشکوک شوید که او آلرژی دارد و او را برای معاینه به پیش دامپزشک ببرید.
• صرع: برخی از پامرانین‌ها دچار صرع می‎شوند و تشنج می‎کنند. اگر سگ شما تشنج داشت، او را نزد دامپزشک ببرید تا مشخص شود چه درمانی برای او مناسب است.
• مشکلات چشمی: پامرانین‌ها مستعد ابتلا به انواع مشکلات چشمی از جمله آب مروارید، خشکی چشم (کراتوکونژونکتیویت سیکا) (خشکی قرنیه و ملتحمه) و مشکلات مجرای اشک هستند. این مشکلات می‌تواند در سگ های بالغ جوان ظاهر شود و در صورت عدم درمان ممکن است منجر به نابینایی شود.
• دیسپلازی هیپ: دیسپلازی هیپ گهگاه در سگ های پامرانین رخ می‌دهد. تصور می‌شود عوامل زیادی از جمله ژنتیک، محیط و رژیم غذایی در ایجاد این تغییر شکل مفصل ران نقش دارند. پامرانین ‌های مبتلا معمولاً می‌توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند، برخلاف برخی از نژادهای بزرگ و غول‌پیکر که برای رفت ‌و آمد راحت به جراحی نیاز دارند.
• بیماری Legg-Perthes :این بیماری هم مانند بیماری قبلی مفصل ران را درگیر می‌کند. بسیاری از نژادهای اسباب بازی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. هنگامی که پامرانین شما Legg-Perthes دارد، خون رسانی به سر استخوان ران (استخوان بزرگ ساق پا) کاهش می‌یابد و سر استخوان ران که به لگن متصل می‌شود شروع به متلاشی شدن می‌کند. معمولاً اولین علائم لگ پرتز زمانی رخ می‌دهد که توله سگ‌ها 4 تا 6 ماهه باشند. اولین علائم لنگیدن و آتروفی عضله پا است. دامپزشکان واجد شرایط می‌توانند جراحی را برای بریدن استخوان ران بیمار انجام دهند تا دیگر به لگن متصل نشود. بافت اسکار حاصل از جراحی یک “مفصل کاذب” ایجاد می‌کند و توله سگ معمولاً بدون درد است.
• لوکساسیون کشکک زانو: این یک مشکل بسیار رایج برای سگ های پامرانین است. در این بیماری کشکک کاسه زانو درگیر می‌شود. لوکساسیون به معنای دررفتگی یک قسمت آناتومیک (به عنوان استخوان در مفصل) است. لوکساسیون کشکک زمانی است که مفصل زانو (اغلب پای عقبی) به داخل و خارج از جای خود می‌لغزد و باعث درد می‌شود. این مشکل می‌تواند فلج کننده باشد، اما بسیاری از سگ‌ها با این وضعیت زندگی نسبتاً عادی دارند.
• نای فرو ریخته: این وضعیتی است که در آن نای که هوا را به ریه‌ها می‌رساند، تمایل دارد به راحتی فرو بریزد. شایع‌ترین علامت نای فرو ریخته، سرفه‌ های مزمن، خشک و شدید است که بسیاری آن را شبیه به «بوق غاز» توصیف می‌کنند. از آنجایی که این مشکل می‌تواند ناشی از کشیدن بیش از حد قلاده در هنگام راه رفتن باشد، باید سگ خود را طوری آموزش دهید که به جای کشیدن بند، به خوبی در کنار شما راه برود. فروپاشی نای را می توان به صورت پزشکی با جراحی درمان کرد.
• مشکلات دندانی: پامرانین‌ها مستعد مشکلات دندان و لثه و از دست دادن زودرس دندان هستند. مراقب مشکلات دندان باشید و سگ خود را برای معاینات منظم دندانپزشکی به دامپزشک ببرید.